Xəyalların gerçəkləşdiyini nə qədər tez-tez eşidirik? Uşaqkən ulduzlara baxaraq arzular edirik və bir gün onların gerçəkləşəcəyinə inanırıq. Bir çoxlarımız üçün peşəkar idman arzusu əlçatmaz görünür, ta ki bir gün hər şeyin reallaşacağı an gələnə qədər. Mənim üçün bu an peşəkar səviyyədə ilk oyunum günü gəldi. Bu, sadəcə bir oyun deyildi; emosiyalar, gözləntilər və təbii ki, həyəcanla dolu reallıqla qarşıdurma idi.
Oyuna hazırlaşarkən içimdə təsvirolunmaz bir hiss yarandı. Güzgü qarşısında dayanıb komandanın formasını geyindim və əks olunana baxdım. O an anladım ki, bunlar sadəcə geyimlər deyil – onlar mənim səylərimin, saatlarla məşq etməyimin və çətinlikləri dəf etməyimin simvolu idi. Formamın hər tikişi, idman ayaqqabımın hər bir krujevası mənə nə qədər irəli getdiyimi xatırladırdı. Ancaq eyni zamanda bu, böyük bir təzyiq idi. Məndən nəticə gözlənildiyini bilirdim. Bu ana gedən yol asan olmayıb. Yadımdadır, uşaq vaxtı dostlarımla həyətdə oynayırdım, bir gün peşəkar arenada yarışmağı arzulayırdım. Məşq etdim, tər tökdüm, bəzən uğursuz olurdum. Amma hər dəfə yıxılanda yeni güclə ayağa qalxdım. Ailənin və dostların dəstəyi əvəzsiz olmuşdur. Özümdən şübhələnəndə də mənə inanırdılar. Və nəhayət, xəyalımın astanasında idim.
Oyun günü gəldi. Nəinki komanda yoldaşlarımın, hətta çoxlu tamaşaçıların da məni gözlədiyi stadiona gəldim. Atmosfer elektrik idi. Təzə biçilmiş otların qoxusu və pərəstişkarların çığırtıları bu tədbirin əhəmiyyətini xatırladan unikal ab-hava yaradıb. İçimdə bir bulaq kimi yaranan həyəcanın hər an açılmağa hazır olduğunu hiss etdim. Oyun başlamazdan əvvəl isinmə hərəkəti etdik. Fikrimi cəmləməyə çalışdım, amma fikirlərim qarışıq idi. Şəkillər beynimdə fırlanırdı: necə qol vurdum, komanda qələbəni necə qeyd etdi, məni necə qucağına qaldırdılar. Başa düşürdüm ki, bu, təkcə mənim yox, bütün komandanın oyunudur. Hamımızı bir məqsəd birləşdirdi – qalib gəlmək. Meydançaya daxil olan hər birimiz bu məqsəd üçün bütün gücümüzü ortaya qoymalı olduğumuzu bilirdik. Nəhayət, başlanğıc fiti. Ürəyim daha sürətlə döyünürdü və meydançaya ilk addımımı atdım. Hər saniyədə həyəcanın yox olduğunu, yerini konsentrasiyaya və həyəcana verdiyini hiss edirdim. Oyun başladı və mən prosesə qərq oldum. Hər an vacib idi: hər keçid, hər hərəkət, tərəfdaşa hər baxış. Mən sadəcə bir oyundan daha böyük bir şeyin bir hissəsi oldum – komandanın bir hissəsi oldum. Bütün hazırlıqlara baxmayaraq, ilk dəqiqələr səhvlərlə dolu oldu. Ritm tapa bilmədim və bu məni narahat etdi. Amma yavaş-yavaş oyuna uyğunlaşmağa başladım. Rəqiblərimin hərəkətlərini oxumağı və onların hərəkətlərini proqnozlaşdırmağı öyrəndim. Hər uğurlu an özünə inam əlavə edirdi. İçimdə bir atəşin yandığını hiss etdim və bu inanılmaz idi.
Oyun hər dəqiqə daha da gərginləşirdi. Biz bacardığımız qədər mübarizə apardıq və başa düşdüm ki, bu, təkcə fiziki mübarizə deyil, həm də ruhi mübarizədir. Soyuqqanlı olmaq və təzyiqlərə boyun əyməmək vacib idi. Məşqçinin sözləri yadıma düşdü: “Sənin gücün komandadadır”. Bu, meydanda mənim şüarıma çevrildi. Mən tək deyildim – ətrafımda çətin anlarda mənə dəstək olmağa hazır olan yoldaşlarım var idi. Oyunun ikinci yarısı yeni çağırışlar gətirdi. Rəqib təzyiqi artırdı və biz müdafiədə geri çəkilməli olduq. Xatırladım ki, belə anlarda toplanmış qalmaq və diqqəti itirməmək vacibdir. Hər birimiz öz rolumuzu bilirdik və bu, bir yerdə qalmağımıza kömək etdi. Bir-birimizə baxdıq, sözsüz başa düşdük. Bu, komandanın birləşdiyi an idi. Oyunun vaxtı sona çatdıqda adrenalinin artdığını hiss etdim. Biz önə keçdik və qalib gəlmək şansımız oldu. Son dəqiqələr gərginliklə yadda qaldı. Bütün komanda sona qədər mübarizə apardı və mən hamının dəstəyini həmişəkindən daha çox hiss etdim. Final fiti səslənəndə biz qalib gəldiyimizi anladıq. Emosiyalar məni bürüdü. Qucaqlaşdıq, güldük və ağladıq – bu inanılmaz hiss idi.
Peşəkar səviyyədə ilk oyunum təkcə idman hadisəsi deyil, həm də mühüm həyat dərsi idi. Öyrəndim ki, uğur təkcə nəticə deyil, həm də ona gedən yoldur. Komanda dəstəyinin nə qədər vacib olduğunu və güvənin nə qədər böyük olduğunu anladım. Bu oyun mənim yaddaşımda gerçəkləşən arzunun simvolu kimi əbədi olaraq qalacaq. Mən o gün sadəcə meydançaya çıxmadım; Xəyalların gerçəkləşdiyi və komanda ruhunun uğurun əsası olduğu bir dünyaya daxil oldum. Və o anda bildim ki, bu, mənim səyahətimin yalnız başlanğıcıdır.